Düşünmüyorum, öyleyse ayakkabı kutusu...(!)

Kitaplar bize uygarlığın, M.Ö. 3000 yılı dolaylarında  başladığını söylüyor.

2000 li yılları  biraz geçtiğimize göre, kaba bir hesapla uygarlığın başlangıcından bu yana 5000 yıl geçmiş oluyor.

Peki, neler oldu bu 5000 yılda ? 5000 yıl önce başlattığımız uygarlığı devam ettiriyor muyuz, yoksa köküne kibrit suyu dökmek üzere miyiz?

Şu koca 5000 yılı özetlemek istesek; herhalde sayısız savaş, katliam, tecavüz, açlık, sefalet ve hastalıktan bahsetmemiz gerekir. 

Her geçen gün daha fazla sayıda insan ölüyor, daha fazla sayıda insan işsiz kalıyor, daha fazla sayıda insan hastalıklarla mücadele ediyor.

İnsanoğlu, inatla mutsuzluk üreten yolunda gitmekte ısrar ediyor.

5000 yıl sonunda geldiğimiz noktanın analizini, neden ve nasıllarını bırakalım uzmanları yapsınlar. Ben daha çok sonuçla ilgileniyorum.

Aslında bu uzun girişin amacı, okuduğum bir bilim haberiydi değerli okurlar. Haber, insan beyninin 5000 sene içinde %10 oranında küçüldüğünü söylüyordu. Haberi okuduktan sonra insanoğlunun geçmişine baktım ve “Başka bir sonuç zaten mümkün değildi ki!” dedim.

Son yüz elli yılda ise, insan ağırlığı ortalama 20 kilo artmış. İnsanın bedeni irileşirken, beyni küçülmeye devam ediyor.

Sonra, dinozorların neslinin tükenmesiyle ilgili olarak söylenen bir söz geldi aklıma. Kocaman bir vücut, ufacık bir beyin; işte dinozorların yok olmasının nedeni!..

Bütün bu olanlara bakınca,   insanlığın sonu geliyor mu  “acaba” demeden geçemiyorum.

“Bu şekilde, insan beyni 5 bin sene önceki haline oranla yüzde 10 küçüldü. Bilim insanları ise hayvan avı ile geçinen insanlıktan bu yana ihtiyaçlarını başkaları ile gidermeye başlayan insanların edindiği davranış değişikliklerinin beynin küçülmesini tetiklediklerini ifade ettiler.”

Haberin son paragrafını ise; açlık sınırının 1065 TL olduğu bir memlekette net 868 TL asgari ücret tayin edenlere ithaf ediyorum.

Efendim, kısaca toparlayacak olursam; sen, insanları sömürürsen beynin küçülür; işin özü budur!..

A. Şimşek